www.cegielnia.fora.pl

Arkadia

********************************************************************

Tak , Zaharia dotrzymała słowa.Johana upiła łyk wina i jeszcze raz spojrzała na szpilę...
Teraz nareszcie zaznam spokoju - wyszeptała .
_ Już niedługo zrzucę ciężar opieki nad tobą.Szpila będzie bezpieczna tu , w zamku zapomnienia , ukryty na wieczność w przedziwnym gobelinie , utkanym przez Ragnell - tkaczkę snów , jedno z dwojga bliźniaczych dzieci Johany i Elego - podróżującego przez czas elfa...Wplatając sny w wątek kilimu tkaczka wplecie też kamień zamknięty w metalu z głębin elfich gór, ukuty w zimnym ogniu czarów i słów staromowy ...
A Erg , zamknięty w metalu i osnuty tkaniną snów, zawiśnie w gobelinie na ścianie
Zamku Zapomnienia w jednym z wielu światów równoległych, by czekać na Panów Światłości, by odbyli nad nim sąd i by poniósł karę, jaką tylko oni mogli wymierzyć ...Jemu ....i sobie... bo nie zostawia się towarzysza w potrzebie , nawet gdy był on tak skażony , jak Erg .....

Arkadia

Niezauważony przez matkę ,cicho wszedł do komnaty drugi bliźniak - brat Ragnell, tkacz słów i wieszczek - Ragnar ....
Urodził się ze znamieniem w kształcie serca na nadgarstku . śpiewa pięknie i gra na flecie i kitarionie .Swe opowieści tka ze słów , jak jego siostra gobeliny i makaty ze snów... W jednym ze światów są nie tylko słyszalne , ale także widzialne ...
W postaci obrazów ,pojawiają się w trakcie śpiewu , opowiadania , rozsnuwając się tęczowo w powietrzu i jak mgła tańczą , opisując ruchami całą historię...Potem , powoli przechodzą , jeden w drugi i jak mgła - rozwiewają się z chwilą , gdy jak teraz -opisana historia Johany się kończy... Cichutka melodia fletu rozwiała obraz odpoczywającej Johany , komnaty i wraz z mgłą odpłynęła w stronę wschodzącego słońca...
Ptaki zaczęły swój codzienny gwar , budząc mnie , jak zwykle dopominaniem się o okruszki i ziarenka .
- Matko jedyna ! Wpół do szóstej ! Coraz wcześniej mnie budzą te łobuziaki , ale i tak mam wstać ....Coś mi się śniło ...Tylko co? Zawsze jak spojrze w okno rano to zapominam...

figlarkaa

Arkadia

Dzięki Figlarko miła za twoje słowa pełne wiary w moje skromne pisanie ...
Chciałabym jeszcze coś napisać , ale nie mam na razie tematu , który by mnie wciągnął aż tak bardzo jak poprzedni . Sny nie zawsze przychodzą na zawołanie ,a ja , nie czuję się pewnie w słowie pisanym prozą .Wolę wiersz , jest formą krótszą , zajmuje mniej czasu i łatwiej przychodzi, po prostu sam się prosi o zapisanie .
Ale może jeszcze kiedyś coś do mnie przyleci z letnim wiatrem ...Może elfy pobłogosławią????