www.cegielnia.fora.pl

Perełka

Jak tradycja nakazuje
Z pokolenia na pokolenie przekazuje
Piękne zwyczaje z Bożym Narodzeniem związane
Które ostro przestrzegamy
I do, których zaliczamy

Dawno temu Moi Mili
Ludzie mocno w to wierzyli
Że rano w wilię mężczyzna pierwszy
Musi odwiedzić familię
Aby wszystkim długo się żyło
A w gospodarstwie obficie rodziło

Siadamy do wieczerzy całą rodziną
Gdy pierwszej gwiazdy pojawi się blask
To jest znak, że narodził się Pan
On dzisiejszej nocy będzie wśród nas

Mówią stare wierzenia
Że wigilijna noc
Ma w sobie taką moc
Zwierzęta mają ludzkie wcielenia
Rozmawiają między sobą
Gospodarza swego chwalą
Albo przeklinają

Wigilię o północy
Słychać anielskie głosy
Bóg się dzisiaj urodził
Gloria , Gloria krzyczą starsi i młodzi
Weź mamę i tatę pod rękę
Idziemy wszyscy na pasterkę
Powitać Bożą Dziecinę i jego rodzinę

Jak widzicie sami Kochani
Wiele jest tradycji i obyczajów
Prawie tyle, co na świece krajów
Każdy piękny, każdy znany
Przez ludzi niezapomniany
Nadają uroku i magii
Tym świątecznym dniom
Wyjątkowe, rodzinne chwile
Spędzone tak mile
Zatem życzę wszystkim Wesołych Świąt

Przyjęło się nie wiadomo, czemu
Gospodyni dwanaście potraw
Na stół wigilijny postaw
Na dobry początek
By zachęcić żołądek
Kompot z suszonych owoców z kluskami
Lub zupa grzybowa
To już zależy od Pani
Potem ziemniaki ze śledziem
Niech każdemu dobrze się wiedzie
Barszcz czerwony z uszkami
Jednym słowem stół nakryty dobrociami
Karp smażony i pierogi z kapustą
To można nazwać królewską ucztą
A gdzie kapusta z grochem?
Oczywiście, że będzie, ale potem
Wszystko musi być zjedzone
By domownikom dopisywało zdrowie
Tak wygląda kolacja wigilijna
Jak to czytasz nie cieknie Ci ślinka?

figlarkaa

Mniaaaaammmm, oj, pociekła i dotąd kapie... Embarassed

[link widoczny dla zalogowanych]

figlarkaa

"Okruchy po kolędzie

Wszyscy święci są przejęci,
wniebowzięte skaczą dzieci,
pachnie ciastem i nadzieją,
nad Betlejem gwiazda świeci.

Złagodniały nasze oczy,
dobry Bóg odpuszcza grzechy,
a anioły, spod jemioły,
przesyłają nam uśmiechy.

Bóg się rodzi, serca rosną,
cały świat kolędę śpiewa,
Moc truchleje, kiedy ludzie,
przychylają sobie Nieba.

A jutro pozbieramy okruchy po kolędzie
i z trwogą zapytamy, co z nami dalej będzie.
A jutro znów ruszymy w ten marsz przez pory roku,
przez szarość, przez codzienność, mizerię i niepokój.

Święci wrócą do swych zajęć,
dobry Bóg gdzieś w dal odpłynie,
a my cisi, poruszeni, zostaniemy przy Dziecinie.
Przy bezbronnym Bożym Synu
zostaniemy tu na ziemi,
może lepsi i mądrzejsi
skoro wiemy to, co wiemy.

A jutro znów ruszymy w ten marsz przez pory roku,
przez szarość, przez codzienność, mizerię i niepokój.
A jutro pozbieramy okruchy po kolędzie,
nadziei uczepieni, że może lepiej będzie." /Maria Czapińska/

Można posłuchać w necie:
Muz. Włodzimierz Korcz, wyk.: H. Frąckowiak, A. Majewska, Z. Wodecki, A. Zaucha