www.cegielnia.fora.pl

tessa

Ocknij się

Ocknij się duszyczko cegielniana,
Cofanie kroku to nie dla pana.
Wspomnienia zamknij na klucz w szkatułce
I odstaw ją bezwładnie na półce.
Rusz swą pewną część ciała z fotela,
Weź z sobą tegoż wabika - żela
I śmiało do kobiecego stada,
Niech Ci włoski na główce układa.
Reszta sama pięknie się ułoży
I Twej samotności kres położy.

zdzisław

Aby być grzecznym Cegielni uczestnikiem odpowiem Tessie maleńkim wierszykiem:

Ceglana duszyczka się ocknęła
i ku przeznaczeniu popłynęła.
Jeśli zaś chodzi o wabika
to sztucznych żeli on unika
Natomiast co do kobiet stada
to jedna mi tylko odpowiada
Choć prawdą jest że wszystkie panie
są miłe, ładne i zakochanie
każdego z mężczyzn trafić może
ja już wybrałem i chroń mnie Boże Very Happy

zdzisław

JESIENNE LIŚCIE
jesień to fala wspomnień o lecie
jesień to szelest liści po świecie
chociaż w ich barwach czerwień i złoto
smętnie spadają w jesienne błoto

melancholijny jest dzień jesienny
mżysty pochmurny smutkiem brzemienny
czy coś kaskada barw tutaj znaczy
ja nie wiem niech mi ktoś wytłumaczy

z żalem spoglądam jak złoty liść
spada bo nie ma już dokąd iść
drzewo go nie chce spełnił swą rolę
i nikt nie wczuwa się w jego dolę

Oxana

Melancholią szumią liście,
w ostatnim tańcu złoto-srebrzystym
kończy się stare, ale na chwilę,
bo z wiosną drzewa liśćmi odżyją.

Przyroda uczy nas patrzenia,
że nic nie stoi, wszystko się zmienia,
a my w tym wirze zagubieni
tyle lat, wiosen, zim, jesieni...

zdzisław

WRZEŚNIOWE LIŚCIE

A liscie i tak opadną
melancholijnie
Bo minął już ich czas
i tkwią bezczynnie

Natura im barwy dała
na pocieszenie
Porywa je teraz wiatr
na zatracenie

zdzisław

PAŹDZIERNIKOWY USTROŃ

wyzwolony ze wspomnień
spaceruję znanymi
nieznanymi uliczkami

posmutniały Gościradowiec
straciwszy wigor i głos
szemrze pod paprocią

Wisła przywarła do dna
aby szczupłym płaszczem
otulić kamienie

wiatr tańczy pod stołami
w piwnych ogródkach
z ławek wystyga ciepło

góralska karczma
gra przebój Maryli
zabrakło kapeli Jędrka

kościelne dzwony
biją jak dawniej
echo gór odpowiada

a wokół krzątanie
to jesień przysypuje
liśćmi ślady lata

Aśka

Bardzo obrazowe.

Oxana

zdzisław

PANI...OD ANIOŁÓW

wiem że pani ma kontakty z aniołami
jesiennymi które teraz chcą odpocząć
bo od wiosny poprzez lato wciąż czuwały
strzegąc przed grzesznymi ciągotami

ja też jestem od tej wiosny zakochany
i mam pomysł taki miły wręcz anielski
sęk w tym że dziewczyna miesza szyki
no i przez to nie jest zrealizowany

tylko pani mając styczność pozaziemską
może pomóc w wykonaniu mych zamiarów
aby jej „stróż” choć na chwilę przymknął oko
bo inaczej to się wszystko skończy klęską

ten jej anioł to ją bardzo pilnie strzeże
zawsze szepnie jej coś chyba przeciw mnie
stąd do pani jest gorąca moja prośba
no a jaka - pani dobrze o tym wie...

zdzisław

WIECZOREM

od gór idzie zmrok
okrył już zbocza
wsącza się w kotliny
zuchwale skrada do okien

siedzę przy stoliku
chybotliwy blask świecy
odsłania twoją twarz
patrzę z nutką nostalgii

na papierowej serwetce
kreślę bezwolnie koła
brak mi pomysłu
nie urodzi się wiersz

Czantoria wzywa światłem
jutro tam pójdę
chcę zmierzyć się
ze swoimi myślami