www.cegielnia.fora.pl

zdzisław

PTAKOM PODOBNY...
miotam się w niepewności
jak Ikar chcę wzlecieć
osiągnąć nirwanę...

ale pewnie runę jak on
nie będzie legendy
przepadnę w nicości

zdzisław

MIAU - MIAUUU...

humor to najlepsza odtrutka na smutek...

Nie będę cię miał
a bardzo bym chciał…
Dlatego moje miauczenie
ma na celu zaproszenie

Na spacer by twoją łapkę
pochwycić w uczuć pułapkę
lecz co widzę ty się boisz
wystraszoną minkę stroisz

Więc chociaż mam chrapkę
nie tylko na twoją łapkę
to wstrzymam jesienne zaloty
do wiosny gdy „koty na płoty…”

Aśka

tessa

Bądź jak Bill

Miau! Miau! Miau! Miauu ...
Wciąż by chęcią siał,
Do wtopienia się w jej misio,
Kotek Zdzisio.

Dotyk łapki
Uroczej żabki
Zmysły serca mu zniewala.
Taka gala.

Jej niepokój
Uczuciem szokuj.
Niech fala rajskich uniesień
Dotknie wzniesień.

Nie wstrzymuj chwil.
Bądź jak szybki Bill,
Co w lot porywa czas biegu,
Nawet w śniegu.

zdzisław

No tak Tesso:
Chociaż mam refleks i dobre oko
Jednak do Billa mnie wciąż daleko
Gdyż on na prerii się prezentuje
A ja w Cegielni swój kunszt szlifuję

Bo tak naprawdę nie chcę być szybki
Jestem jak wędkarz co łowi rybki
Cierpliwośc biorę za swą domenę
Nie muszę złowić za każdą cenę

Liczą się u mnie inne walory
Do szybkich "strzałów" nie jestem skory
Choć animuszu mi nie brakuje
To tylko w wierszu sobie folguje

tessa

Jak myśliwy ...

Kot Zdzisław już za nic ma kłody.
Jak myśliwy robi podchody:
Wprzód wybiera zwierzynę z lasu,
Marnując przy tym masę czasu,
Później cichuteńko się skrada,
Z wolna na swój celownik wkłada,
Odpala ... jak iskrzą oczęta,
Przy tym o manierach pamięta.

Choć domeną cierpliwość ducha,
To folgowaniem nie, nie bucha.
Jedynie na wersach poezji
Szlifuje dotyk wtyku frezji.
Z dumą łowcy pieści ofiarę,
Wznosząc w górę delektu czarę.
W tle szybkich strzałów nie forsuje,
Lecz doborowość pasjonuje.

Aśka

Masz ciekawy styl pisania tessa - lekki i żartobliwy Wink

zdzisław

NAD RODZICÓW GROBEM...
patrzę na nagrobną płytę
litery epitafium falują
obrazami minionego czasu

w zapachu chryzantem
i płomykach zniczy
trwonię swoje myśli

nie czuję smutku
stoję porażony
nagłą samotnością

aż zawiedziony sobą
odszedłem
wiedząc że tu wrócę

zdzisław

JUŻ PÓŹNO…
czekam na ciebie
myślę nieskromnie
tęsknię bo serce
chciałoby więcej…

już nam listopad
zagląda w twarze
ty wciąż daleka
ja ciągle marzę

zdzisław

PRZEDZIMIE.
na ulicach bezbarwnie ponuro
wiatr tarmosi drzewa za konary
otulam się szczelniej płaszczem
a krajobraz coraz bardziej szary

dni się wloką znużone nijakie
brakuje im słońca promieni
zniechęcony popadam w apatię
choć dopiero jest środek jesieni

moje ego nostalgia przygniata
smętne myśli cisną się do głowy
nie znajduję krzepiącej energii
w sercu klimat mam listopadowy