www.cegielnia.fora.pl

zdzisław · Wysłany: Wto 11:41, 30 Mar 2010 Temat postu:

WIOSENNA KOBIETA
jest moją muzą
radosnym śnieniem
muśnięciem szczęścia
marzeń spełnieniem

przy jej uśmiechu
wybacz mi Panie
myślę o grzechu
a niech tam…
mogę się smażyć
co mi tam piekło
chcę się odważyć

mówią że w myślach
można też zgrzeszyć
trudno pocierpię
teraz chcę cieszyć
duszę i ciało…
biegnę wciąż biegnę
mam jej za mało

Oxana · Wysłany: Wto 17:39, 30 Mar 2010 Temat postu:

A kobieta w pół drogi czeka
zachwycona
wysyła świętojańskie robczki,
by drogą oświeconą
szybciej dotarł
i wziął ją w ramiona.

zdzisław

MEMENTO MORI...
szczęście i los - dwa słowa
znaczą ślad w naszym życiu
jest radość lub cierpienie
gdy pierwsze nas opuści
los kreśli przeznaczenie

zdzisław

FIOŁKI ZNÓW ZAKWITAJĄ
wiosną uciekasz przed nią
ale miłość cię goni
jest w fiołkach które lubisz
pamiętasz dotyk dłoni

od fiołków kolor twych oczu
fioletowieje się i niebieści
spojrzawszy w lustro myślisz
chcę - aby mnie pieścił

a one kwitnąc i pachnąc
niosą wiosny przesłanie
reszta nieodgadniona
w twoim sercu zostanie

Oxana

Od miłości się nie zbiegnie,
ona mieszka w snach,
wiosną, latem, w późną jesień
nawet zimą marzy w nas.
A kiedy fiołki się rozpachną,
słodyczą kwiatów i pokusą
nasycasz oczy, aby w fiolecie
przeżywać deja vu.

[/img]

zdzisław

DOTYK
w szczęścia muśnięciu
które dobrze pamięta
kryła się nieśmiałość
uczuciem święta

ważyły się ich poglądy
w klepsydrze życie mieszało
myśleli to niemożliwe
a jednak się stało

zdzisław

CIENIE
mgła osiadła na skroniach
wie że bliżej niż dalej
nie ma pomysłów na jutro
a ty serce nie szalej

chociaż wiosną jak zawsze
słowiki miłośnie kwilą
czuje jak we nim coś gaśnie
nie cieszy się chwilą

otula swoje myśli
w smutku kirowy szal
zakradła się nostalgia
i zwykły ludzki żal

zdzisław

MAJAKI
niespokojne noce
uwiera poduszka
czarne anioły stoją
u wezgłowia łóżka

w głowie zajęły miejsc
niewiara i zwątpienie
pogrążają złe myśli
sen byłby wybawieniem

modli się aby go objął
uleczył jak balsamem
ale Morfeusz nie chce
zawładnąć ciałem

zdzisław

ŚLEPIEC
rzeźbił ją marzeniami
wklęsłości wypukłości
wyczuwał pod palcami
i drżał z miłości

dotykał ust namiętnych
czekał na „kocham” słowo
lecz ono nie padało
milczała zagadkowo

zdany na słuch i dotyk
nie przyszło mu do głowy
dla niej to tylko ślepiec
nie w pełni użytkowy

zdzisław

WIOŚNIANA OBIECANKA
Pewien dojrzały pan, w parku poskarżył się Wiośnie.
Już jesteś to zrób ślicznotko, abym się poczuł radośnie.
Rozglądam się po ulicach, alejkami drepczę samotnie.
Do szczęścia potrzeba mi pani a podziekuję stokrotnie.

Wszystko w swoim czasie, musi pan poczekać
Zrobię co w mojej mocy, aby z Amorem nie zwlekać.
Lecz najpierw zbudzę roślinki, niech zaśpiewają ptaszki
Soki w drzewach zapuszczę, przyślę motyle i ważki.

Kwiaty rozwinę z pączków, niech wiosny woń rozsiewają
Wtedy czar rzucę na ludzi niech się wzajemnie szukają.
Mam doświadczenie w tym względzie bo zawsze w maju
Wszystkie kobiety i mężczyzn nakłaniam ku zakochaniu.