www.cegielnia.fora.pl

Majka

Dąb Nieznajomy

W głębi puszczy prastarej jak czas, który nie wie odkąd w przód podążać zaczął. Dąb ogromny wyrasta przez istoty rozumne Nieznajomym zwany. Konary jego, nieba prawie dotykają. Korzenie zaś są pogrążone w istocie ziemi skąd moc swą magiczną czerpią, by potrzebującym pomagać.
I dziwnym jest, że drzewo owe zawsze w innym miejscu się znajduje, jakby samo wiedziało, dokąd podążać by komuś na drodze stanąć. Aby potrzebujący pomocy nie błądził niepotrzebnie miejsca zapomnienia szukając. Moc jego właśnie we wspomnieniach się kryje a konkretnie w ich wymazywaniu z pamięci. Tam pod dębem gdzie jak ktoś stanie. Kory chropowatej dotknie dłońmi, policzek stroskany przytuli, zapomina…
Kim jest, skąd przyszedł, dokąd podążał i sam dla siebie nieznajomym się staje.
Odnaleźć taki dąb jest bardzo trudno, bo nigdy nie wiadomo gdzie sie znajduje.
I Ci, którzy go odnaleźli, zapomnieli gdzie rósł. Która doń wiodła ścieżyna? Czy za słońcem podążali czy naprzeciw niemu?
A Dąb Nieznajomy wciąż czeka, przynosząc ulgę zagubionym,
co wspomnień okropnych pozbyć się nie umieją.
Wystarczy go tylko dotknąć na chwilę, przytulic policzek do brunatnej kory
objąć ramionami i przymykając powieki…
doznać ulgi niepamięci.