www.cegielnia.fora.pl

Oxana

Ta popółnocna pora

"Ta popółnocna pora, gdy ziemia oddycha
dla zakochanych jest najbardziej cicha.
Bo mogą myśleć ciszej niż szept liści,
a i tak wiedzą co mają na myśli.
Nawet nietoperz swym jedwabnym lotem
nie zmąci chwili gdy mają ochotą
dotykac siebie...
Płyną przez jeziora co noszą ich imiona
wodą cichą, świętą
i przez nikogo nie dotkniętą
na wyspę tylko dla nich..
Kiedy przyjdzie pora
i obudzą się ptaki, tramwaje, drzewa
świt ich przyłapie na tej wyspy brzegach
nagich...
Muszą się bronić, kryć w ciele drugiego
Zanim się przywołają do ciała własnego."

Ehhh... tak piszą mistrzowie. Jak Wam się podoba ?

zuzannax

Oxana pieknie pisza mistrzowie ...........
nie miej miło sie czyta ,
tych co sa z dala od mistrzów.....
(pozdrawiam tutaj piszacych na tym forum)
jakże ciepłe słowa
mozna wyczytać w tych strofach
napisanych tutaj......

...

skarletka

.....mistrzów pisanie
....to jak na harfie granie
....w słowach płynących niczym melodia
....zatracam się każdego dnia
....wszystkie strofy czytam w zachwycie
....dla mnie to......boskie przeżycie....
....ech!

Violet1 · Gość

Myślę że popółnocna pora jest dobra na wszystko. Cisza i ciemność umysł rozjaśniają, pomysły dojrzewają, marzenia urealniają i miłość dwojga osób do siebie zbliżają. Fakt ten znano i opiewano setki lat temu. Znamy to i dziś - mimo agresji masmediów.

figlarkaa

Sprowokowana przez Oxankę zamieszczam wiersze jednej z moich ulubionych poetek. Very Happy

***
Przesiąkam Twoim zapachem
Przeciekasz mi przez skórę
Z każdą nocą
Więcej Ciebie we mnie

W środku już nie-ja

***

Wkradasz się we mnie powoli
cichą głęboką nocą
Niepewnie stawiasz
swoje pierwsze kroki
Wieszasz w powietrzu
ciągle drżący ruch

Twoje palce zdziwione
znaczą obce tereny
Coraz mniej białych plam
na mapie tej historii

Otulony w ostatnią
zwiewną warstwę nocy
wymykasz się z bagażem
niespełnionych marzeń

Na moje skórze iskrzy
blady dowód winy
wydeptana ścieżka
- sznur odcisków palców

***

Spowiadam się każdej nocy
leżąc ciałem na posadzce Twego ciała
Przebaczasz wszystkie moje winy
całując usta - zmywasz kłamstwa
pieszcząc biodra - odpuszczasz brak tworzenia
jednym ruchem przekreślasz grzechy samotności

Wyrażam żal za przewinienia
płacząc wilgocią mojego ciała

/Agnieszka Pietryja/

Aśka

Byłam teraz nad wodą i razem z nami podróżowało małżeństwo - starsi, bardzo mili ludzie. Wieczorami, jak siedzieliśmy przy ognisku, ten pan sypał wierszami. Pięknie recytował, mimo wieku - z pamięci! jak się później okazało, to jego hobby. A ja podejrzewałam, że to może jakiś były polonista?? To tak mi się na świeżo przypomniało, bo "Tą popółnocną porę też" recytował. Piękny wiersz. Mistrzowski. Ale i twoje wiersze Oxana też!!!

Oxana

Dziękuję Asiu. Jesteś bardzo miła, ale znam swoje miejsce w szeregu i nawet nie na jego końcu, tylko daleko, daleko, daleko gdzieś za grafomanami. Laughing