www.cegielnia.fora.pl

Morgan · Wysłany: Pią 22:08, 06 Mar 2009 Temat postu:

Zawsze tu byliśmy
Schowani w ciszy
Tędy drogą szliśmy
Jak po fotograficznej kliszy
Wierzący w marzenia
Kochaliśmy
Burzyliśmy mury siłą westchnienia
Umieliśmy
Lecz uciekaliśmy we własne wspomnienia
Przeminęliśmy
Nic co było nie wraca dwa razy takie samo
Nic co się zdarzyło już się nie wydarzy
Zostaną zamazane uciekające obrazy
Mamo...
Chciał bym znaleźć świat bez płotów
Bez barier
Bez wilczych zalotów
Bez kłamliwych gier
Świat nieistniejący
Wyimaginowany
Bo ten istniejący
Został dawno sprzedany.

Morgan · Wysłany: Pią 22:15, 06 Mar 2009 Temat postu: do KT.

kim jestem ?
to jakiś wypadek ?
kim jestem ?
dowiesz się przez przypadek
kim jestem ?
nie został żaden świadek
kim jestem ?
istnienia serca mojego
kim jestem ?
serca nad wyraz mrocznego
kim jestem ?
twoim utrapieniem ?
kim jestem ?
może tym marzeniem ?
kim jestem ?
raczej jego spełnieniem
kim jestem ?
snu uosobieniem
kim jestem ?
sama dobrze wiesz
kim jestem ?
to kolejny wiersz
kim jestem ?
jestem tym kim chcesz
kim jestem ?
wiec chcesz to bierz
kim jestem ?
tym jestem !!!

Oxana · Wysłany: Sob 0:05, 07 Mar 2009 Temat postu:

Tyle pytań postawiłeś sobie,
najlepiej na nie
życie i serce odpowie.

Morgan · Wysłany: Wto 12:24, 10 Mar 2009 Temat postu:

Każdego dnia o poranku
Niezwykle zaczynasz żyć
Każdego dnia przystanku
Powoli zaczynasz być

Bo taki już jest człowiek
Patrzy na świat
Mimo zamkniętych powiek

Bo taka już powieka
Zamknięta czy otwarta
Nie widzi człowieka

Widzi przeciwnika
Nie ważne silny czy słaby
W oku wygląda na wojownika

Morgan · Wysłany: Wto 12:36, 10 Mar 2009 Temat postu:

charakter specyficzny
dusza zimna i mroczna
wzrok dziwnie magiczny
sylwetka skoczna

oczy

są światłem istnienia
oczy naszego zapomnienia

oczy

są zwierciadłem duszy
oczy każdy się nimi puszy

oczy

są płytkie i głębokie
oczami widzenie szerokie

Arkadia · Wysłany: Czw 21:33, 12 Mar 2009 Temat postu:

Pięknie piszesz Morganie,duszę przelewasz w słowa,a słów masz wiele,umieć z nich korzystać , to dużo. A Ty - umiesz.Miło czytać .

Morgan

Ptaki jednookiego boga

Czarne kruki
Zebrane na niebie
Niczym akty sztuki
Ciągle lecą przed siebie
Nie ważne jak i gdzie
Na ziemi czy na niebie
Jak wiatr co przed siebie mknie

Ptaki jednookiego boga
Wskazują nam drogę do raju
Płynące po niebie jak po wodzie koga
Spokojne jak ziemia w maju

Boskie ptaki Odyna
Niewzruszone przez czas
Nie ruszy ich żadna zadyma
Ani morderczy czas

Morgan

Loki

w imię zapomnianego boga
krew leje się strumieniem
ludzi wiary ogarnia trwoga
przed jego boskim wcieleniem

Próżno szukają wyzwolenia
Próżno uciekają w popłochu
Idą czasy zniewolenia
I wyniszczenia motłochu

A on będzie siedział na chaosu tronie
Patrzył na będzie na świat
Koronę włoży na swe rude skronie

Jak niegdyś jego brat
Będzie sądził
Nie jak sędzia, jak kat

Niezbadane są wyroki
Złego boga
Imieniem Loki

Morgan

poeta zdemorganizowany
przedstawia własny pomysł
lekko zdemoralizowany
własnej głowy wymysł
bo . i , słowo w słowo
nie ważne pustak czy cegiełka
powoli miarowo
nitka i igiełka
zbudują coś z niczego
matka polka pomoże
studiując Nitze'go
nowy wymiar liryki
powstanie jak pałac kultury
odporny od krytyki
nowy rozdział literatury
takie morganiczne wybryki
tapety pędzla i tekstury
odmorganizowane nawyki
pewnej ociężałej Kury
imieniem Zofia
i jej burego psa Pana Tadeusza
mieszkali w miasteczku Sofia
Niedaleko Ratusza
Najświętszej Panienki
Bożeny
co w herbie ma 2 syrenki
i jest siostrą Ireny
z jakiegoś serialu
ich losy nie są warte opisania
powinno się je wyśpiewać w operze
najlepiej Tenorbassopranem
bijąc przy tym głośno w talerze
łodyżkami łopianu
chór mruczący pacierze
na amen ze styropianu
budująco wytrwale śpiewający Chórem
pieśni religijnospołecznosejmikowskie
jak jeden głos walący o głowę murem
wołający o pomoc przez zamknięte usta
budujemy nowy liryczny świat
pióromieczem Morgana poety zdemorganizowanego
świat piękny jak zimowy kwiat
świat człowieka do końca Zwariowanego

Morgan

w powyższym wierszu zbieżność imion i nazwisk całkowicie przypadkowa