www.cegielnia.fora.pl

Oxana

Zaproszenie w jaśminy

Pytasz, czy udam się z tobą w podróż
w te lata, co los nam jeszcze darował.
Przyznaję, pokusa to nader wielka,
lecz ja nie jestem na nią gotowa.

Ostatni okres nie był najlepszy,
skończył się wielkim rozczarowaniem.
Nie zabliźnione są stare rany,
trudno zaufać, gdy tak się stanie.

Duszą jestem stale przy tobie,
wiem, że chcesz ją ze swoją złączyć,
lecz serce długo nosi żałobę,
prowadź mnie jednak na swoje łąki.

Wciąż obiecujesz niezwykłe kwiaty,
nocami wiosnę chcesz dla mnie wyśnić,
zapachem jaśminu mamisz bogatym
pragnąc bym z tobą zechciała żyć.

[link widoczny dla zalogowanych]

Oxana

Ostatni raz

W tę noc myśli piekły jak ogień,
wyobraźnia zaczęła nocne obloty,
usta spierzchnięte pragnieniem
studziło zimne, gwiezdne złoto.

Dawno pragnęła spalić wspomnienia
do cna, kresu, na garść popiołu,
odetchnąć z ulgą, by wreszcie zniknęły
zatrute zdradą strzały Amora.

Podał jej wino z czerwonych kwiatów
ogrzane najpierw w czułych dłoniach,
wskrzeszając tamten niezwykły czas,
gdy byli dla siebie - on i ona.

Trunek miał znowu podwójną moc
spalał, odradzał, kusił, rozniecał
ogień ten sam, co kiedyś łączył
stapiając dwoje w jednego człowieka.

Z miłości musi zabić tę miłość.
O nocy! Trwaj, trwaj jak najdłużej,
niechaj zamroczy ich oczu blask,
oszukaj świt, nim sny się obudzą.

[link widoczny dla zalogowanych]

Oxana

Odległe ciepło

Kiedy myślą o sobie
policzek barwy nabiera,
gorąco niczym z pieca
we wnętrze im się wdziera.

Nocami często nie śpią
o słodkim marząc cieple,
tulącym dwoje w ciemni
aksamitnie miękkiej.

Niecierpliwie zachłanni,
dusze ich się skarżą,
pragnąc ciepła drugiego,
liżą spieczone wargi.

[link widoczny dla zalogowanych]

Oxana · Wysłany: Nie 15:33, 11 Mar 2012 Temat postu:

nie graj ze mną w zimno

jaki sens ocalę oczekiwaniem
jeśli przestałam być czytelna jak słowo
na twoich wargach

to tylko złudzenie
że poznałam przenikliwość gwiazdy
gdy ona już rodząc się rani

widziałam w tobie
wesołe iskry wiosennej pogody
wiatr co obejmuje ciało na łące

jak łatwo wszystko wyśnić wierszem
kiedy wewnętrzne źródło
nieustannie rzeźbi od środka

skamieniał ptak wyobraźni
wrażliwy na zimno
nie chce już ciebie spotkać

Oxana · Wysłany: Śro 20:02, 28 Mar 2012 Temat postu:

imię moje

róże od ciebie
owinięte wiatrem
płomienią się
żywą czerwienią

cały bukiet pachnie
łzawym sentymentem
pod nim twoje dłonie
na moich się ścielą

na biletach liści
w gąszczu zielonym
błyskawicą wpisany
inicjał imienia

Oxana

wiosenne gałązki

dajesz dobre słowo
takie jeszcze w pąku
które zwiastuje
a nie dopowie

w oczekiwaniu
na ptasie śpiewy
daje się już słyszeć
ich przelot niebem

ofiarujesz
zbudzoną gałązkę
ze wschodzącą
zieloną nadzieją

z radością więc
zamroczę się nią
gdy ręce się splotą
w jedną gałąź drzewa

komarius

Twoj wiersz jest tak piekny , ze napisalem po swojemu, chyba sie nie gniewasz chérie???

Twoje imię Oxana….. !

Róże dla ciebie
otulone letnim wiatrem
płomienią się w tęczy
gorącą czerwienią

Bukiet pachnie wiosną
sentymentem uczucia
pod nim twoje dłonie
na moich się ścielą

Na łodygach liści
w gąszczu żywej zieleni
inicjały twego imienia
błyskawicą uczucia pisane
rodzą się w milości

Marius

Oxana

garstka splatanych myśli

czasem
rozmawiasz tak
jakbyś bał się
spłoszyć mnie oddechem
przecież jestem
chociaż daleko

przywarłam oczekiwaniem
jak kropla żywicy
wtopiona w korę
czy zastygnę bursztynem
czy porwie mnie zieleń
w miłosną porę

Oxana

W nocnym sadzie

Podczas pory sennej
nie zasypiasz szybko,
chłonąc zapach nocy,
złote włosy liczysz.

Rozsypujesz kwiaty,
czuwając nade mną,
wielkim liściem ciszy
oplatasz jak wstęgą.

A kiedy jutrzenka
zaróżowi ranek,
pozbierasz owoce
z sadu moich ramion.

komarius

Podczas zmroku lata
nie zasypiam szybko
chłonąc zapach morza
mysli zbieram wolno

Rozsypuje platki rozy
czuwając nad tobą
oddechem ciszy
oplatam cie jak wstęgą.

A kiedy jutrzenka
zaróżowi lica ranka
pozbieram owoce
z atlasu twych ramion.

Marius