www.cegielnia.fora.pl

Oxana

Wszystkie gify i obrazki w tym folderze nie są mojego autorstwa. Znalezione w necie.
.....

Marzenie senne

We śnie moim zbieram krokusy na łąkach,
kłaniam się sosnom, z wiatrem szybuję,
wtulam twarz we włosy srebrem pachnące,
które zamierają, gdy je całuję.

Potem, zaplątana w tajemnicę nocy
przenikam do snu twojego.

Oxana

Ciepło

Wieczorem, gdy dogasa kolejny dzień złoty
ścieram z twarzy zmęczenie, w marzeniach tonę
wtedy biegniesz do mnie po ścieżkach tęsknoty
ciepło puszyste niosąc w dobrych dłoniach.

Później rozognioną kulę,
( która tylko naszą była )
wypuszczamy w niebo
do srebrnych gwiazd lecąc...

Myślę potem, że do szczęścia nie trzeba wiele
starczy ziemskie niebo, którym w naszym świecie
jest ciepły dotyk i wspólny bochenek chleba.

Oxana

powietrze i woda

dlaczego kocham kameleona
mężczyznę w wielu wydaniach
wieczorem słowami zaraniona
jutro uśmiechem udobruchana

od lat w tym samym duecie
za wierna wciąż zakochana
wszak tyle atrakcji na świecie
czułych serc pełnych oddania

nie chcesz się jednak rozgościć
choć kwitnę dla ciebie latem
czy w raju świeżego powietrza
ma dla mnie wody zabraknąć

pragniesz być wodospadem
górską kaskadą której woda
rozpyla się milionem brylantów
spadając w moje ramiona

Oxana

Szczęście

Nie musisz zabierać na wyspy szczęśliwe
wystarczy słowo codzienne, życzliwe,
uśmiech jasny, rozmowa do rana

i tak czuję, że jestem kochana.

Nie muszę mówić, że jestem jedyną,
poświadczą dzieci , ich płowe czupryny,
rozmawia ręka, z dotyku znana

i tak wiesz, że jestem oddana.

Nie musisz nic mówić, nie powiem i ja
od dawna ten niemy dialog już trwa,
tak długo jesteśmy rano i z wieczora

i tak oboje wiemy, że to szczęścia pora.

Oxana

melancholia

stałam nad jeziorem smutku
twarz kryjąc w białe dłonie
myśli goniłam

wstążki melancholii plotłam
rozwieszając na gałęziach drzew
czy byłam

rosą zamyślenie zmyłam
zrwacając się ku słońcu
marzyłam

Oxana

Boso

Boso ..lubisz jak przychodzę do Ciebie
Boso zatem pobiegnę po niebie.
Bosej pozwól spoglądać na siebie.
Bosą burzą opadnę na Ciebie.
Bosymi palcami wszechogarnę Ciebie.
Bosymi ustami zapamiętam Ciebie.
Boso potem ucieknę od Ciebie...

Gość

Jaki niezwykły, wymowny wiersz. Celowe powtórki słowne podnoszą mocno jego temperaturę mimo, że jest on napisany bardzo subtelnie.

Obrazek prawie jak" Szał "Podkowińskiego . Wspaniale dobrany..

Oxana

feeria zieleni

od czubków drzew po szkielety korzeni
wśród świeżych palczastych rozłogów
rozchyla się wachlarz niezwykłej urody
rozkwitającej wiosennej zieleni

leśna sceneria gamą odcieni się mieni
blady seledyn pąków przegląda się w wodzie
zazdrości runu soczystotrawiastych tonów
które ostrą barwą kipią wręcz się pienią

w gęstwinie tańczą brynatne półcienie
trącając krzewinki ze strachu drżące
powyżej krzewy majestatyczne
wrośnięte w wilgotną burość ziemi

najpiękniejsza liści dziewicza uroda
delikatnie przetykana iskrami słońca
złotymi fajerwerkami tryskających
jak z kryształowych źródełek woda

zanurzając się w malachitowym cieniu
wierzę że zieleń myśli ludzkie odmieni
zachwyci nową nadzieją napełni serca
więc ubiorę się też w zieloną sukienkę

zdzich

Oxana i ......twórczość pisana
i któż powie że to para niedobrana.
Wrażliwość Oxany z każdej strofy wyziera
a mój wzrok ,Jej każde piękne słowo pożera.

cegla

Nie pożryj Zdzichu, Oxany co pisze
Wolno Ci pożreć, wokół niej tą ciszę
Która, jest pełna melancholii, słodyczy
I, jak wiosnę opisze, nasze ucho słyszy
Ptaki w szmaragdowej gęstwinie, ich trele
A, sukienkę włoży na spacer w niedzielę
Lecz przed Tobą się schowa, gdy szmaragd odzieje
Szukać jej po lesie, próżne Twe nadzieje