www.cegielnia.fora.pl

zdzisław

zabawa w ciepło i zimno

ach seksapil jej s e k s a p i l
był zapowiedzią miłych chwil
lecz ona zimnem zaczęła grozić
co ich łączyło nagle zamrozić

mówiła że jest polodowcowy
powinien wybić ją sobie z głowy
kobieto marznę powiedz coś ciepło
to zimno bardzo mi już dopiekło

tessa

Rozchmurz swoją twarzyczkę Smile

I chwyć się za różyczkę.
Magiczna woń się rozkołysze,
Oczarowaniem zastąpi mroźną cisze.
W końcu jej serce zapłonie, serce

W uściski wpadną dłonie.
Amorek dokończy dzieła.
Zapytasz - skąd miłość się wzięła? milosc2

zdzisław

Masz rację spróbuję się rozchmurzyć
Aby ponownie zacząć ją kusić milosc 1

zdzisław

modlitwa

proszę niech Pan Bóg podpowie
rozjaśni płoche myśli w głowie
bo nie wiem co mam o nim sądzić
a nie chciałabym zbłądzić

bądź spokojna w jego duszę wejrzałem
i tam córko tylko ciebie ujrzałem
jest lojalny i wart uczucia twojego
zapewniam cię z tronu niebieskiego

co do grzechu to liczą się intencje
stworzyłem możliwości i za nie ręczę
resztę pozostawiam waszej dojrzałości
odpuszczę jeśli to będzie z miłości

Aśka

Co Bóg odpuszcza, w imię czego, tego nie wie nikt, ceglany kolego.

przynajmniej JA tak uważam, jednocześnie nie podważam
słów twych rymowanych, bo to zależy od przypadków danych

zdzisław

Dziekuję Asiu - ceglana koleżanko, za "pouczenie" w zakresie prawd wiary. Mój wiersz nie jest ani uzurpowaniem sobie mądrości w tej dziedzinie ani nie było moim zamiarem w jakiejkolwiek formie ich podważać.

zdzisław

TULIPAN

spotkawszy białą różę pośród rabatów
szepnął namiętnie tyś królową kwiatów
odrzekła - masz urok mój tulipanie
ale dlaczego tulisz wszystkie panie

zaprzeczył płatki chyląc błagalnie
nie bierz tej nazwy tak oficjalnie
nazwisko barier niech nie stanowi
więc nie odmawiaj tulipanowi

zdzisław

mężczyźni

w drzwiach przepuszczają po rękach całują
obdarowują kwiatami wychwalają flirtują
są czuli niebanalni troskliwi i szczerzy
dobrze wiedzą jak panie doceniać należy

taki mężczyzna to istna bajka
ale się zdarza facet stupajka

jest zły bo żona źle się ubrała
spojrzała nie tak z kimś żartowała
i nie ten uśmiech zupa za słona
a tak w ogóle gderliwa ona

pierwszy powiecie miód do spijania
drugi typ ciemny i kawał drania

a ja - cóż ja proszę pań
nie jestem z bajki nie jestem drań
mnie wystarczy gdy pieszczotliwie
krawat pod szyją poprawisz tkliwie

zdzisław

usprawiedliwiona?

patrzy na mapę – po co
i tak nie odgadnie
gdzie Ona jest

mimo to szuka
tęskni miota się
miała zadzwonić…

kolejne dni mijają
frustracja
burzy spokój

sączy w głowę
niepewność żal
rozczarowanie

dlaczego milczy
tak bezdusznie
przecież obiecała…

rozważa za i przeciw
wątpiąc w jej uczucia
nagle myśl i olśnienie

przecież prosta sprawa
nie może zadzwonić
bo komórki zapomniała

zjawa