www.cegielnia.fora.pl

faxes

MILCZENIE

milczenie to nie męka
lecz chwała

Twoja Panie

a my z niegodnością
odrzucamy to

co dajesz nam
Swoim Sercem

wtapiasz w nas
nowe siły
i wzajemnie
toczysz boje

o naszą wiarę

i w tym milczeniu
dajesz nam Siebie

Czerna, 14.09.2012 r. Dni Skupienia Karmel

faxes

JAK PTAK

modlitwa jak ptak
rozpościera skrzydła

i wpada wprost
w nas samych

spraw o Panie
by ten lot

trafił prosto
w serca nasze
tych którzy
stoją na drodze
mego istnienia

by był wolny
od przeszkód
takich jak wicher

jak grzech

by szukał drogi
ku memu wnętrzu

ku temu co
jest we mnie czyste

co niezmienne
głęboko tam
ukryte w sensie

nieodgadnięte

Czerna, 15.09. 2012 r. Dni Skupienia Karmel

Napisałem natchniony słowami ojca Krzysztofa Górskiego OCD

Aśka

faxes

Dzieki Asiu ze tak uwazasz Wink

Taka powinna byc modlitwa.

zjawa

faxes

W MEJ PAMIĘCI

ile to już minęło lat
odkąd ty tu leżysz

pamiętam cię jak dziś

chodziłaś uśmiechnięta
otwarta i miła

zawsze ta sama
choć ciut inna co dnia

jak człowiek

zazwyczaj wesoła

dziś tylko wspomnienia
tylko obraz Twój
i pamięć nieskończona

i ty pośród tego

niezastąpiona
ta sama jak zawsze

osobo w mojej pamięci

patrzę na ten marmur
i wierzę że tam
gdzie twój nowy dom

jest ci o niebo lepiej

tak dobrze jak nigdy

bo to nie tylko sen
to naprawdę ty

choć nie ma cię tyle lat

to jesteś ze mną

na zawsze

Rabka, dn. 26.10.2012 r.

faxes

ZAMYŚLIŁEM SIĘ NAD GROBEM MOJEJ CODZIENNOŚCI 4

Zamyśliłem się nad grobem mojej codzienności
i daleko mi dzisiaj do pełnej radości
bo nie rozpieszcza mnie to moje życie
i wbija we mnie ciągle szpilki skrycie

Od lat nie widać w nim żadnej poprawy
dochodzą ciągle nowe nielekkie też sprawy
A ja nie radząc jakoś z nimi sobie
Stoję smutny przy mej codzienności grobie

I nie mogę pojąć co takiego złego
jeszcze może kiedyś tu wyniknąć z tego
z czym tak naprawdę nie dam sobie rady
czy może kłopoty? No nie do przesady

Bo wiem że ciężko jest żyć w samotności
że ona nie zna wszelakiej litości
i potrafi zranić zniszczyć co jest lepsze
I dlatego z tego się dzisiaj nie cieszę

Smutek precz wygonić to niełatwa sprawa
bo człowieka wiecznie nachodzi obawa
że źle pokieruje swoim nędznym losem
I pójdzie nie za tym co potrzeba głosem

I zostanie wtedy gorzki smak goryczy
i usłyszy jak dusza w nim potwornie krzyczy
że nie poszedł wcale tą właściwą drogą
i znowu w jego życiu będzie tak ubogo

I w tym wszystkim tutaj jest ukryte sedno
że trzeba umieć wybrać taką drogę jedną
która da nam w sensie nadziei iskierkę
by zakończyć błędną wieczną poniewierkę

I ułożyć życie według swoich potrzeb
tylko czy to wreszcie do człowieka dotrze?
czy będzie potrafił dać sobie z tym radę
i rozwiąże mądrze każdą ciężką sprawę?

Bo życie to prolog do drogi późniejszej
walczmy by nie było ono dla nas cięższe
tam gdzie zdąża nasza egzystencja
by tu zostawić teraz zło naszego serca

I iść w te zaświaty z ogromną radością
z pieśnią uwielbienia i wielką radością
by Ten co tam czeka był zadowolony
że przeszliśmy życie sercem uzdrowionym

Rabka, dn. 2.11.2012 r., Zaduszki

tessa

faxesie stanąłeś na rozdrożu dróg,
Kierunkowskazy w różne strony
I ciężko wybrać ten najlepszy,
Ale serce powinno wiedzieć
I Ci szybko podpowiedzieć.
Na pewno nie upadać na duchu,
Tylko wznosić się, dodać ruchu
Dla swej obrotnej siły,
By w kokonie radość wiły.

Aśka

Brawo!

faxes

Dzięki Aśka i Tessa! Wink

Tessa - ja nie napisałem tego wiersza bo jestem smutny ale często mnie martwią sprawy opisane w nim. Tzn. miewam dni w których tak się dzieje jak tu napisałem i jest trudno temu sprostać, zwłaszcza, że muszę sam się uporać z tymi sprawami. Ale jakoś daję radę Wink

Do tego dochodzi samotność i bezrobocie na którym jestem. Takie jest życie...

Aśka - cieszę się że się podobało! Wink

Pozdrawiam! Wink