www.cegielnia.fora.pl

basia505

Wiosna już coraz bliżej.

____________________________
Wyciągnij dłonie i chwyć marzenia.

Oxana

Odwilż

Mróz pękł. Zima uwolnia wodę,
wszędzie błoto. Breja lodowa
kurczowo trzyma się kozaczków.
Tracą w niej wypastowany blask.

Z wolna brnę koleiną w śniegu.
W zadumie szukam. Czego? Nie wiem.
Wspomnienia z minionych lat gonię,
kiedy w odwilży buty zmokły.

Spacer, bez względu na pogodę
policzki, nos zaczerwieniony,
ciepłe dłonie, oddech, gdy potem
chuchałeś na zmarznięte stopy.

Oxana

" i "

"Jeżeli czyjeś oczy są stale skierowane na jutro,
to dzisiaj przechodzi niezauważone".- Philip Kapleau

Jesteś prawdziwą kobietą.
Banalne? Każdy to widzi,
więc po cóż rozmyślasz o tym
co oczywiste dla ludzi.

Niezachwiana dotąd prawda,
od dziewczęcych nieomal lat
teraz dopada cię chandra
czy działa kobiecy powab.

Nim bezpowrotnie przeminie
osobiste "coś" co było
twoim atutem magicznym
nie rozpaczaj, ono żyje.

Sprawdzając swoje zalety,
można się tylko ośmieszyć.
Jeszcze podobasz się przecież,
nie marudź kobieto, ciesz się.

Niełatwo nam jednak żegnać
hojnej natury podarek
każdy był piękny i młody
lecz wszystkim "i" pozostanie.

Oxana

Ślepy zaułek

Jest zakamarek w jestestwie moim
w nim ślady stóp bosego pragnienia
tu źródło prawdy i zaduma stoi
myśli płyną, na zewnątrz ich nie ma.

Jedynie cień twój zbłądzić tam może
ukryję go w duchowym zaścianku
pośród ciepła podwójnych komór
pod baldachimem dzwonu kochanków.

Od dawna gonisz po innych tropach
choć nić Ariadny do mnie prowadzi,
to znowu pełzniesz wężem tęsknoty
by świetlikami oczu swych wabić.

To w przód to w tył, przeskakujesz daty
ponawiasz próby pozornie wiosenne,
za parawanem rzęs zaschnięty ty,
jak motyl na szpilce w moim jestestwie.

Oxana

Przebaczenie

"Przebaczenie jest najtrudniejszą miłością"
-Albert Schweitzer

Dokonaj oblucji duszy
długo na to czekałam
kąpiel w czarnej mgle nocy
niemal reikarnacją.

W leczniczym bandażu ramion
szybciej goją się rany,
udręka rozdartych dni
nie ulotni się sama.

Czas tak wiele zabrał
czy żal zapiekły skruszy?
Więc płacz, płacz, płacz
niechaj cisza słucha.

Choć dystans życia krótszy
prosisz o nową szansę,
może to urojenie senne
czy my wciąż ci sami?

Oxana

Brak powietrza

Miasto. Spaliny. Na poboczach resztki zimy.
Praca. Paragrafy. Koniec. Akta do szafy.
Mieszkanie. Wgłębienie fotela za ciepłe.
Kanapa za miękka. Za wygodnie. Za ciemno.
Powietrza chroniczny brak.

Dość !
Buty. Samochód. Noga. Gaz.
W las.

Ach !
Tu jeszcze młoda zima. Przyroda niewinna.
Pod śniegiem życie słodko kima.

Oddycham.

Jaki piękny świat.
Szkoda.
Wracać czas.

Oxana

Najdroższe perfumy

"Istota wspomnienia polega na tym,
że nic nie przemija " - Elias Canetti

Twój zapach jest dzisiaj odmienny,
a przecież pachniałeś tak samo
snuje się za mną smużką wspomnień
naturalny aromat świeżego siana.

Pamiętam dobrze, gdy udawałeś,
że oczy masz źdźbłem zaprószone
w trzepocie rzęs spryt kamuflowany
chciał, bym łzy scałowała szalone.

Śmiałam się wtedy do rozpuku,
gdy piórkiem trawy łaskotałeś piętę
włosy me zdobił modry bławatek,
a potem cisza nad nami klękła.

Dziś wybierając perfumy drogie
z sentymentem myślę o tym nierzadko,
tak cudnie żadne pachnieć nie mogą
jak tamtego siana upojny zapach.

Oxana

Oczekiwanie

Są wiersze jeszcze nienapisane,
co wciąż czekają na adresata,
drugą wrażliwość chociaż nieznaną
marzącą cicho, piękniej niż ja.

I lądy obce, po których błądzę
szukam uroczysk cichych , spokojnych
gdzie strumyk szemrze śpiewnie na łące
wśród traw kaczeńce, rośliny polne.

Wolność się pasie ufności pełna
na astralnego czekając brata
konie wspaniałe, tabuny źrebiąt
wszystko w złocistej słońca poświacie.

Do tej krainy kwitnącej pięknem
zaglądam często, czas płynie wartko,
zaproszę duszę, mojej pokrewną
czekać na przyjaźń przecież warto.

Arkadia

Wieczność
Przez miliardy lat
Jak cień przekrada się
Niepoliczony, nieśmiertelny,
Nieskończony czas...

Wypalone , puste gwiazdy,
Młode , nowe słońca,
Powstałe w wybuchu planety
Znikają.
On ciągle trwa i trwa
Niezmieniony , ciągle ten sam,
Nieskończony czas...

Był , jest i będzie
Tam , tutaj i wszędzie
Wszechświat ogarnia swoim trwaniem
Niezmienny swoim przenikaniem
Niezmierzony swym bytem--- artysta
Tworzy wczoraj , jutro i dzisiaj
Niesamowity czas...

Oxana

Perłowi

dziękuję...

Radość jest jak pełgający płomyk
zmienia wieczór w migotliwy świat.
Brylant? Wystarczy błysk cyrkonii.
Dużo czy mało za nami lat?

Śmieszna wierność, która nie kłamie
taka niemodna i nie dla braw.
Bliskość otulmy szalem ramion
chroniąc ślady życiowych barw.

Uodpornieni na lep pokusy
w kłębuszku ciepła pochylona skroń
taki sam gest co zawsze uczyń
bez słów a mówi sercu, płoń.

Cicha muzyka my w niej perłowi
ponadczasowy wygraliśmy fant,
czas niech zazdrości, choć szalony
pod kloszem chwila magiczna trwa.