www.cegielnia.fora.pl

Oxana

Na twój frasunek

Pytasz, co począć
z uczuciem niepojętym,
żyć trzeba jak dotąd,
zmiany są bez sensu.

Nie krzywdźmy nikogo,
nic nie da nam zamęt,
cieszmy się chwilami
póki zaczarowane.

Bacz, że nasze drogi
już nie są dalekie,
nie da się popłynąć
razem jedną rzeką.

Możemy się spotkać
na jednym z jej brzegów,
by potem powracać,
do domu swojego.

Ja wiem, że to boli,
i nie tego pragniesz,
ale tak najlepiej,
nie dąsaj się na mnie.

Ktoś musi czuwać,
by nie stracić głowy,
spóźnione piękno
może drogo kosztować.

Oxana

Niezłota jesień

W przesiąkniętym deszczem lesie,
tam, gdzie obejmują się
splątane gałęzie drzew,
od strony ciemnej sośniny
unosił się dziki, pijany zapach przyrody.

Fermentujący muł bagienny,
cierpki, kwaśny
i mokre igły gnijące od wieków,
pod grubą warstwą zbutwiałego listowia.

Pierwsze podmuchy mroźnego wiatru,
zaostrzyły szelest zmarzłych liści,
ozdobionych kłującą gipiurą szronu.
Szybko zmył go deszcz,
ale zima
już niecierpliwie tupie za horyzontem.

A ty,
zziębniętymi rękami
wciąż próbujesz oswoić dla nas wiatr.

Aśka

Pięknie...