www.cegielnia.fora.pl

figlarkaa :) · Gość

Nefriti, baaaaardzo lubię czytać Twoje "Wierszowanki"!

Nefriti

Rok szkolny miał się rozpocząć za chwilę,
A ja tymczasem oglądałam motyle
I chmury układające się w biały powóz...
Czy ja o czymś nie zapomniałam ?... Autobus !

Szybko ! Biegiem ! Drogi kraniec !
Ależ ze mnie roztrzepaniec !
Uf dobiegłam... i zdążyłam...
Ale przy tym się zmęczyłam !
Busem jechałam, lecz w korku stanęłam
I tak z nudów sobie... zasnęłam.

Szybko ! Biegiem ! Znów wysiadać !
W inna linię się przesiadać !
Naprawdę bardzo się starałam...
Naprawdę bardzo zdążyć chciałam...!
Lecz niestety się spóźniłam,
Bo po drodze się... zgubiłam (!)

Nefriti

Rozłożyła się na plaży.
Co tam robi ? Pewnie marzy.
Ciepłym piaskiem otulona,
W myślach własnych pogrążona.

Stopy fale podmywały,
Pod spódnice się wdzierały.
W górze zaskrzeczała mewa,
Morze po cichutku śpiewa

Piękny zapach wody słonej
Docierając tylko do Niej,
Na powiekach Jej osiadał,
Do ust się ukradkiem skradał.

A ta – otworzyła oczy
Blask w Jej rzęsach dziwnie kroczy.
Do słonka się uśmiechnęła
I po chwili, znów zasnęła

Nefriti

Góry straszą swym ogromem.
Są demonów wszelkich domem.
Co panny piękne porywają
I się z nimi... rozprawiają.
Chodzą między górskie lasy,
Tańczą dziwne wygibasy.
Nocą odprawiają czary
I wzywają straszne mary.
Ludzi zwykłych one straszą,
Światło po pokojach gaszą.
Te demony – czarcie dzieło !
Bo skąd się to niby wzięło ?
...Może znów z mej wyobraźni ?
Spod mej świadomości jaźni ?
Lecz nic na to nie poradzę.
Bujnym myślom nie poradzę.

Nefriti

Czasem, gdy jestem sama
Czuję się niechciana...
Wtedy smutek oraz żal
Jakby uderzenie fal
O skały odczuwam,
Jak się w przepaść zsuwam.
Wtedy ciemność mnie otacza
Jak głaz ciężki na mnie stacza
Samotność, żal i smutek.
Przeżyć wstrętnych skutek.
Lecz w tych chwilach ktoś tu sprawia,
Że ten uśmiech się pojawia.
Choć na trochę goni mrok,
Który czai się o krok.
A gdy znów mnie żal otoczy,
W ciemnym smutku mnie zjednoczy.
Co mam zrobić ? Sama nie wiem...
Jak połączyć piekło z niebem ?

Nefriti

Przechadzając się po wrzosach,
Czułam zimny wiatr we włosach
Szalem się więc otuliłam
I gdzieś dalej pobłądziłam.
Co się dzieje ? nie wiedziałam...
Ciągle iść przed siebie chciałam...

Nefriti

W głowie - motyle,
W brzuchu - motyle
I powiem Ci tyle :
Wciąż czuję motyle !

Gdy widzę go z dala,
Już ogień rozpala.
Gdy jest nawet z dala,
To już mnie zniewala.

On do mnie zagląda
I na mnie spogląda.
Tak pięknie wygląda,
Gdy ukradkiem podgląda.

Chce być więc kochana,
Od nocy do rana,
Precz noc przepłakana !
Już jestem kochana !

Nefriti

Patrzcie - róże :
I małe i duże
I lilie białe.
Ach ! Takie wspaniałe !

Są też inne kwiatki :
Fiołki, bławatki.
Wysokie storczyki,
Prześliczne mieczyki.

Cudowne orchidee,
Ich egzotyczne idee
I piękna lawenda
Po liściach się szwenda.

Piwonie pełne
O ! Tu masz bawełnę,
A między tataraki
Człapią sobie raki.

Uroki wspaniałe !
W te ogrody całe
Ktoś życie tchną.
Były, będą... są.

Aśka

Piwonie - moje ulubione kwiatki

Nefriti

Z nad horyzontu nadciągnęły czarne chmury,
A w niebie zaczęły robić się dziury.
Począł się z niego sypać ognisty grad.
Ginął ten, na którego on spadł.
Zadźwięczały trąby wszystkich aniołów.
Rozdzwoniły się dzwony wszelkich kościołów.
Ludzie ginęli razem lub sami,
Ocaleli zmagali się zaś z plagami.
Wody są gorzkie, wody we krwi
Przerażeni są, lecz nikt się nie dziwi.
Zaczęli się też ukazywać Nienazwani,
Potworne istoty przybyłe z Otchłani.
Świat miał się w Cieniu pogrążyć.
Kiedy TO ma się zamiar skończyć?...