www.cegielnia.fora.pl

Oxana

spełnienie

dziki bluszcz
w ciemną noc

i spojrzenia
w błysku sekund

srebrne nitki
lśnią we włosach

są motyle nie płosz
bądź

czujesz w sobie
drżenie nieba

krzyk otwiera
bramę światła

łza szczęśliwa
na policzku

ranny deszcz
miłosną rosą

zdzisław

...a gdyby tak Oxano jeszcze troszkę ... dopisać?
* * *
promień szczęścia
na jej twarzy

no i znowu
dziki bluszcz

czas przystanął
wyjątkowo

przestrzeń
wypełniła miłość.

Oxana

Kobiece dywagacje

Nie jestem już zbyt młoda,
choć do starości sporo czasu,
tak wiele bezpowrotnego,
a wciąż nie poza nawiasem.

Noszę się czasem po pańsku,
swój sposób mam na modę,
uwielbiam wysokie obcasy,
lecz cenię także wygodę.

Rozważną i mądrą bywam,
zdarza się też inaczej,
kiedy emocje górują,
uczucie w sercu kołacze.

Choć wierszom moim brakuje,
jak mnie, doskonałości,
piszę stale i szukam,
niezwykła odmiennością.

Oxana

Żyjący kamień

Dotykam granitu, gdzie epitafium
pod kamienną płytą jest serce matki.
Wystrojone w kwiaty, nieomal święte
nie tylko w dzień zmarłych o nim pamiętam.

Tam ognistym zniczem palę żałobę
w nadziei, że znowu śmiejesz się do mnie,
być może w chmurkę tak nikłą na niebie
ten najsprawiedliwszy zamienił ciebie.

W takich słowach bezsens, bo pragnę tylko,
żebyś była ciepłem na moim policzku,
chcę ujrzeć matkę przez jedyną chwilę
nim odleci w ciemność mgielnym motylem.

Oxana

Światełka życia

Idę aleją barwnie liściastą,
cmentarz światłami spływa po zboczu,
budując cieniom zaklęte miasto
w objęciach łuny jak na przeźroczach.

W lesie chryzantem mżawka nie pada,
płomyki zniczy biją pokłony,
przy każdym grobie rodzinna saga,
przestrzeń nagrobków, krzyż pochylony.

Sylwetki starych tui na szczycie,
wrona zbudzona dziwnym hałasem
wzlatuje nagle na świetlnej wstędze.

Jak w dzbanie niosę we wnętrzu życie,
ja, posiadaczka kruchego czasu
splątana cienką dni swoich przędzą.

Oxana

Oxana

Gdzie wody moje

"...gdy rzeczy trwają, my szukamy trwania..."
Rainer Maria Rilke

Jeziora moje kochane,
puszczo pachnąca żywicą,
o każdej godzinie roku
zawsze się wami zachwycam.

Pustkowie mnie nie odstrasza
przeciwnie przemyśleć daje
misję naszego pobytu
w tym małym okruchu raju.

Cóż żywot człowieka znaczy
wobec ciągłości natury,
szum wody cicho tłumaczy,
dziś jesteś, a jutro ? Drugi

człowiek przystanie na brzegu
zadumany nad jej pięknem,
jezioro jego zrozumie
szemrząc odwieczną piosenkę.

zdzisław

Trzeba znależć, mieć i kochać swoje życiowe miejsce.

Oxana

Znalazłam

Od dzisiaj przepełnia mnie
miłość do całego świata,
jak wiosną wielkie drzewo
zielone, szumne wiatry.

Uwierzę też w Mikołaja,
szykując dla niego skarpetkę
i w dobrą passę na lata,
którą zamówiłam w niebie.

Odkryłam, to takie proste,
aby cieszyć się życiem
muszę wpierw udowodnić,
że umiem być szczęśliwą.

Aśka