www.cegielnia.fora.pl

in_coqnito

A widzicie Wy Ciekawską? Shocked

Co to za uparte babsko! Wink

A domyślaj się, kombinuj,
nie powiem więcej ni słowa,
bo znowu będziesz dworować
ze mnie biednej topielicy.

Rozgrzeszeniem kusi Spryciula?!
Oj, bo zacznę się rozczulać! Laughing

Myśl sobie, co sama chcesz,
ale koniec opowieści,
bo niecenzuralne treści
dalszy ciąg jej w sobie mieści.
Embarassed

figlarkaa

Ty i treść niecenzuralna? Shocked

Nie byłabym tak nachalna,
gdyby to kto inny mówił
i wyczynem swym się chlubił.

Lecz ja Ciebie dobrze znam,
choć sto pociech z Tobą mam,
czasem mogę też z powagą,
ba, z należytą uwagą
wysłuchać Twych rewelacji
i przeżyć troszkę sensacji. Wink

Wiesz dobrze, że w domu siedzę
i nie raz ze sobą się biedzę,
bo chciałabym coś, a nie mogę,
więc Ty zrozum mnie, niebogę
i proszę, powiedz, co było,
że Ciebie tak zawstydziło. Very Happy

in_coqnito

Sensacyjki znów się marzą?! Wink

A co z twarzą? Moją twarzą?
Nie dam Tobie satysfakcji,
bom uparta, tak bez racji.

Mówisz mi, że w domu siedzisz?
Zrozumienia się upraszasz?
Kochana, zażyłość nasza
wielka, przyznam tu ochoczo,
ale aby cudzym oczom
ukazać się z intymnej strony? Shocked

Nawet dla mnie to zbyt wiele,
zwyczajnie się nie ośmielę.
Na litość mnie nie nabierzesz!
za język pociągnąć się nie dam,
bo i tak się rozgadałam
i zbyt wiele tu powiedziałam.

Niebożątko, zbierz się w kupę,
rusz z chałupy w końcu d…
i korzystaj se z wakacji!
No co, czy nie mam racji? Wink

figlarkaa

To dopiero twarda sztuka,

chyba guza tutaj szuka!

Nic nie piśnie nam dziewuszka,
a ja, niczym łakomczuszka,
chciałabym uszczknąć choć rąbek,
maleńki, na jeden ząbek,
tajemnicy, którą skrzętnie
ukrywa bardzo namiętnie.

Ale skoroś, In_uś, taka,
potraktuję Cię jak brata. Very Happy

Teraz obłapię za szyję,
innym razem się wyżyję.
Jak? Na razie nic nie zdradzę,
nim zamiary w czyn wprowadzę.

***
A tymczasem z innej beczki
zapytamy się In_eczki.

in_coqnito

I znowu mnie o coś pyta? Confused

Nie odpuści! Czort – kobita!
O sobie znów ani słowa,
choć ja na słuchanie gotowa.

Powiedziałam coś nieopacznie,
nie myśląc, że znów się zacznie
w brzuchu dziury wiercenie.
Trudno, Figlarki nie zmienię. Sad

Poznać chcesz moje zasady,
które mną w życiu kierują ?
Nie chcę ja już z Tobą zwady,
więc wyciągam je z szuflady.

Lecz pamiętasz, że mówiłam,
że niedawno tłumaczyłam,
iż bywam niekonsekwentna
więc i do zbaczania chętna?

Doświadczeniem nauczona,
może i Ciebie przekonam,
że o sobie myśleć trzeba
i odmawiać czasem nie bać.

Gdy coś nie pasuje Tobie,
wykrzycz to, pofolguj sobie!
Nie bój się innym narazić,
nawet jeśli tym ich zrazisz.

Myśl o sobie, żeś coś warta,
że i Ty masz jakieś prawa,
w drodze do własnego celu
nie cofaj się, nie ustawaj!

Nie daj wejść sobie na głowę,
ani dzieciom, ni mężowi.
I nic, że Ci czasem powi,
że brał inną białogłowę.

Udawaj też, żeś nieporadna,
przecież to nie ujma żadna.
Bądź „chora” na zawołanie
i do łóżka chciej śniadanie.

Resztę później Ci wyłożę,
koniec na dziś z tym gadaniem,
bo lecę podać śniadanie
mężowi, co rozstał się z łożem.
Very Happy

figlarkaa

Aż na d.... sobie przysiadłam Very Happy

i z wrażenia wręcz pobladłam.

In_uś, racja! Racja! Racjaaaaa!!!
Kodeks Twój – żadna sensacja!
Brzmi to wszystko znakomicie,
trza go raz dwa wcielić w życie.

Musimy go propagować,
by swą psyche podratować.

Stanąć jak na piedestale,
nosek zadrzeć ciut zuchwale,
dumnym wzrokiem rzucać w kółko
i odmieniać jedno słówko:
- Ja, mój, moje, mnie, mną, sobie...
/Zaraz próbę taką zrobię/.

Nie będziesz przeciw nic miała,
gdyby któraś coś dodała,
treść kodeksu wzbogaciła...

Ojjjjjjjjjjj, zupa się przypaliła!
Zakasuję więc rękawy,
później wrócimy do sprawy. Wink

in_coqnito

Wszystkiemu winna ta d….,
że się przypaliła zupa! Wink

A przedtem na czym siedziałaś?
A może, Niebożę, stałaś?

Ciekawam wielce tej próby
z odmianą „ja”, moja Miła.
Może byś nam tu zdradziła,
jaki efekt osiągnęłaś,
gdy na podeście stanęłaś? Very Happy

Czy będę coś przeciw miała,
gdy ktoś kodeks mój wzbogaci?
Chciałabym, chciała,
by go płeć nasza wciąż wzbogacała.

Ale znam niewieści ród,
ten w większości ugodowy
i nie przyjdzie mu do głowy,
by być jak ci ludożercy,
których znamy z Różewicza.

Jeśli „ja” to „ja to zrobię,
a ty odpoczywaj sobie”,
jeśli „sobie” to na końcu,
jeśli „moje” to „poczekam”.

Znasz to dobrze, czy się mylę?
Nasze sprawy zawsze w tyle,
bo mąż ważny i dzieciska.
Czasem tylko coś nas ściska
i duch w nas buntuje się,
lecz na krótko i cichutko.

Cóż, pomarzyć dobra rzecz,
a tymczasem idę precz,
lecz nie wcale do łóżeczka,
a do swego żelazeczka,
bo mnie prasowanie czeka.
Ot i masz wyzwolonego człowieka!
Wink

figlarkaa

Oj, nie du.. zawiniła!

A, Ty! Tyś się przyczyniła,
że kolanko dziś mi spuchło, Sad

znaczy najpierw, buuummm, coś "gruchło,"*
kiedy z taboretu spadłam.

Z czyjej winy? W mig odgadłam.

Rozpalasz mą wyobraźnię,
zmysły skazujesz na kaźnię,
a potem tak jak ten rak
wszyściutko odwracasz wspak.

Ja zaimki odmieniałam, Sad

przypadki se powtarzałam
i SWYM noskiem w lewo, w prawo,
a wszystko wyszło niemrawo.

Twój kodeks, to tylko teoria!
Ot, "umysłowa kaloria",
którą, nim przyjdzie zażywać,
ortopedę można wzywać. Sad

* poprawna forma: gruchnęło!!! Very Happy

in_coqnito

Ot, purystka językowa!
Jak to cyzeluje słowa! Wink

Mnie winą za coś obarcza,
a sama na „wyżki” wchodzi. Rolling Eyes

Tak zwyczajnie się nie godzi!
Raz mnie gani, raz znów słodzi?!

Kolanko boli? To bieda!
Nie pomoże ortopeda.

A wszystko dlatego, Figlarko,
że się wspinasz, gdzie nie trzeba.

Może chciałaś sięgnąć nieba?
Nie dla nas ono, tak, tak!

A co ja niby na wspak? Shocked

Koziorożec żem, nie rak.

A na koniec o teorii.

Poprzedzić ma ona praktykę,
choć tak między nami mówiąc,
liczę się z marnym wynikiem. Very Happy

figlarkaa

In_eczko, już nie kapryśmy, Wink

ale logicznie pomyślmy.

Gdy chce się coś wypróbować,
dobrze jest się podbudować
wiedzą. Wiedzą, oczywiście,
by w głowie było przejrzyście.

Od teorii do praktyki
a wówczas będą wyniki!

Toteż właśnie tak zaczęłam.

Na taboret se stanęłam, Very Happy

niczym na jakimś cokole,
by nie być na ziemskim padole,
nosek do góry zadarłam
i nieruchomo zamarłam.

Przybrawszy pozę godną,
ciut dumną, ciut swobodną,
już usta otwierałam
i nagle... oniemiałam,
bo pustkę poczułam w głowie,
choć wcześniej wkuwałam po słowie
Twojego kodeksu reguły.

Wokoło komary się snuły,
co mnie nieco rozproszyło,
potem coś mnie zamroczyło,
noga mi się powinęła
i wtedym z hukiem rymnęła.

Marna ze mnie oratorka,
marna ze mnie też aktorka,
już nie będę ćwiczyć pozy,
pójdę sobie pasać kozy. Sad