www.cegielnia.fora.pl

Oxana

zdzisław

Słusznie Oxano, że odrzuciłaś trutnie
One tylko myślą bałamutnie.
I nie dość, że są już nie w modzie
to wciąż myślą o "różnym" miodzie
Co innego taki "zdjęciowy" kotek -
nie tylko przeskoczy płotek.
Ale gdy już będzie blisko
to sprytnie pobawi się "myszką".
Cegła mówi, że kota - owada nie widziała
Bo mu jak Oxana skrzydeł nie przyprawiała Very Happy

A kot skrzydlaty nie tylko oko pani cieszy
on choć z myszką figluje - to nie grzeszy. Twisted Evil

Oxana

Ach, te koty niecnoty ! Laughing

cegla

"w stół uderzyła"..................
kot przy tablicy
z wielką rozkoszą swe myszki liczy
oj,pofigluje nasz kot niecnota
a wyspowiada sie później
..................................co tam?

Oxana

Wietrzenie duszy

"Zielono mi..."

Wybieram się za horyzont,
gdzie ziemia pachnie wolnością
rosa wykąpie buty,
stopy odczuję nieważkość.
Pogubię troski, problemy,
kamienie z głębin duszy,
to takie proste, zobacz
tylko w drogę wyruszyć.
Spójrz, jak zielonym traktem
przemykają owady,
a żabie towarzystwo
rozsiadło się nad stawem.
Kwiaty wychylają głowy
śląc uśmiechy ku słońcu,
pięknu wiosennej chwili
po prostu nie ma końca.
Przejść na przełaj łąkami
to dla mnie spacer najlepszy,
chodź ze mną, nie marudź,
wycałuje nas wietrzyk.
Wieczorem przyjemnie zmęczeni
razem wymoczymy nogi,
masując je nawzajem, a potem…

Czy jesteś gotowy do drogi ?

zdzisław

Miłe zaproszenie... gdyby tak jeszcze znać adres.

Aśka

Oxana

Na styku

Kobieta - dziewczyną,
kiedy jest kochana,
w czułości można
znaleźć zapomniane.

W klimacie ciepła,
jak powietrznej kuli
wspólnie odczytują
imperatyw natury.

Cały świat się kręci
na zewnątrz dokoła,
gdy oni w kapsule
wspólnego biopola.

W prywatnym azylu
pragnienie się styka,
chcąc duszą i ciałem
dotykać, dotykać…

Oxana

Imię

Nocą, wertowała książkę o swoim życiu,
kobiecą powieść, sen nie nadchodził,
przeżywała ponownie z jej wątku
wybrane, ciepłe epizody.

Ileż ludzi poznała, sypały się imiona
przyjaciół, sympatii, osób bliskich,
a pośród nich, to nie do wiary,
tylko jego imię błyszczy.

Nie daje jej zasnąć, do łez rozczula,
lecz chłodny rozsądek oddala
po co ci on, szepcze w ucho
przyzywając z powrotem zaraz.

Po smutnych wieściach przygasła,
dręczy ją niemoc, nieznana prawda.
Czy czas, by imieniu zaufać,
czy po manowcach gonić wyobraźnią?

zdzisław

Imię to szczególny człowieka "znak" .
Można z nim być na NIE i na TAK